Monday, July 20, 2009

මල් මිටක් තියන්.....!



නෑ...මම කාටවත් මල් මිටක් තියා මලක්වත් දෙන්න හදනව නෙවේ...මේ එක්කෙනෙක්ට ස්තුතිය පලකිරිමක්..ඇත්තම කියනවනම් අර දන්න කියන කෙනාට ස්තුතිය පලකිරිමක්...මේ මල් දැක්කම හිතුනු දේ නම් බොහොමයි..ඒත් ඒව මම පෝස්ට් කරන්නෙ නෑ...ඒකට මේ blog 1 කියවන අය ඉඳීනම් මට සමාව දෙන සේක්වා...හේතුව මම කැමතියි ඒ හිතුනු දේවල් මටම තියාගන්න...හැමදාටම නෙවේ...ටික කාලයක් යනකම්වත්...

මේ මල් ටික හදපු කෙනාට බ්ලොග් 1 වෙනුවෙන් මේ ටික විතරක් කියන්නම්...

හැමෝටම මල් හදන්න බෑ...හැමෝටම මලක් වගෙ ඉන්නත් බෑ..ඒත් නුඹ...

හැමදාමත් මේ මල් වගෙ ලඟින් ඉඳන් හිනැහෙන්න..මගෙ සෙනෙහෙවන්ත මිතුරිය...හැමදාමත්....


දන්න කියන කෙනා වෙත : දැන් ඉතින් බනින්න බෑ මම ගොන් පාට් දැම්ම කියල...

P.S. : The above artwork was done by CeeJay....The Prettiest, Craziest, Cutest best friend i ever had...

මළලසේකරයි..........!

කලෙකට පස්සෙ අයෙමත් බ්ලොග් 1 පැත්තට ගොඩ වුනෙ දන්න කියන කෙනෙක් කතා කරල තව මොනවහරි පොස්ට් කරන්න කිව්වට පස්සෙ...අනේ ඉතින් එහෙම ඉල්ලීමක් අහක දාන්න පුලුවන්ද...ඕං ඉතින් එ හින්ද ආයෙමත් ආව මොනවහරි කුරුටු ගාල යන්න කියල හිතාගෙන...

එහෙම කිව්වට ඉතින් වෙලාවෙ හැටියට ලියන්න තරම් දෙයක් මතක් වෙන්නෙත් නෑ...සිද්ද වෙන්නෙ මේකනෙ...මොනවහරි බහුබූතයක් කල්පනා කරගෙන ඉන්න වෙලාවට ලඟ පාත තියෙන කොල කෑල්ලක් අරගෙන මොනවහරි ලියල දානව...ඊට පස්සෙ ‍දෙතුන් පාරක් කියවල මටම හිතට ඇල්ලුවොත් පොස්ට් කරනව..නැත්නම් ඉතින් ඒක අස්ථානගතයි...අයෙ ඉතින් ඒක හොයන්න SAR ( Search & Rescue) යුනිට් 1ක් ගෙන්න ඕනෙ...පොඩ්ඩක් ඉන්නකො බලන්න...

දන්න කියන කෙනා වෙත : මට පොඩ්ඩක් වෙලාව දෙන්න හො‍‍ඳේ...දැන්ම අන්තර්ජලයෙන් බැහැර වෙන්න අදහසක් නෑනෙ...

Thursday, July 9, 2009

නුඹට කියන වග නම්.......



හිත ටිකක් කලබල වුණා
නුඹ පෙනෙන්න නැති වුණාම

ඒත් මං හිතට කිව්වා
" බයවෙන්න එපා.....හැමදාම වගේ ඈ ඒවි.....
කොයි මොහොතෙ හරි.....ඉවසන්න......"

මං දන්නවා...නුඹ ඒවි....අද නැත්නම් ‍හෙට....

කවදාවත් ආවෙ නැතත්....... මම අඬන්නෙ නෑ.....

මම දන්නවා නුඹ මගේ බව
නුඹ මොහොතකට හරි හිටියා...මගේ ළඟින්...

ඒ හොඳටම ඇති.....ජීවිතේ තියන තුරාවටම..........

දුවේ..


එනවද දුවේ නුඹත්

හිමි දළඳා වඳින්නට

මටත් අම්මාටත් මැදිව

හිමි හිමින් අඩි තියා...


කොළ පාට බබලන මේ මළුව දුටුවාම

පිනි වැටී දිළිසෙන මේ මළුව දුටුවාම

මං දන්නවා....නුඹට ආසයි මළුව පුරා ඇවිදින්න...හැම තැනම දුව පනින්න...


ඒත්...ඉවසපන් දුවේ ටිකක්

වන්දනා කරලා එනකම්...

දළඳා හාමුදුරුවන්ගෙ පිහිටෙන්

නුඹ වගේම අපිටත් දැන් රටක් තියෙන නිසා....

නිදහසේ ඇවිදින්න.........